1. به محل قرار دادن کامپیوتر در خانه دقت کنیم
در خانه ای که کودکان و نوجوانان در آن زندگی می کنند، محل قرار گرفتن کامپیوتر خانواده بسیار مهم است. بنابراین بهتر است که کامپیوتر خانوادگی در محلی از خانه قرارگیرد که محل رفت و آمد زیاد اعضای خانواده باشد و تعداد ساعاتی که بچه ها با این کامپیوتر کار می کنند نیز محدود باشد. بهتر است والدین اطمینان حاصل کنند که سیستمشان دارای نرم افزار امنیتی حاوی ابزارهای کنترلی والدین باشد.
2. کارکردن تیمی برای مشخص کردن محدودیت ها
خانواده ها باید دقیقا در مورد اینکه چه چیزهایی مناسب یا نامناسب است تصمیم گیری کرده و در این کار فرزندان خود را مشارکت دهند. برای این کار باید مواردی چون انواع وب سایتهای مناسب، اتاق های چت و روم هایی که برای مشارکت مناسب هستند توجه کنند. همچنین از اتاقهای چت نظارت شده استفاده شود و این اطمینان حاصل شود که به غیر از این موارد فرزندان از دیگر اتاقهای چت استفاده نکنند چرا که این اتاقهای چت می توانند حاوی موضوعات نامناسبی برای افراد جوان باشند. خانواده ها همچنین باید انواع چیزهایی که فرزندان می توانند به صورت آنلاین در مورد آن بحث کنند را مشخص کنند.
3. در خانه در مورد قوانین کامپیوتر خانگی توافق شود
برای توافق بر سر استفاده از کامپیوتر خانگی بهتر است که برخی قوانین در این رابطه وضع شود. هرگز کلمه عبور خود را فاش نکنید. هرگز شماره تلفن یا آدرس خود را افشا نکنید. هرگز اطلاعاتی را که هویت شما را آشکار می کند ارسال نکنید و هرگز تصاویر نامناسب یا تصاویری که هویت شما را افشا می کند ارسال نکنید.
همچنین براساس این قوانین هیچ گونه اطلاعاتی را با غریبه هایی که به صورت آنلاین ملاقات می کنید به اشتراک نگذارید. هرگز با غریبه هایی که به صورت آنلاین آشنا شده اید، قرار ملاقات نگذارید و هرگز ضمایم ایمیلهای ارسال شده از طرف غریبه ها را باز نکنید. بهتر است این قوانین به اطلاع همه اعضای خانواده رسانده شود.
4. نصب نرم افزارهای امنیتی روی سیستم
خانواده ها باید اطمینان حاصل کنند که نرم افزار امنیتی مستحکمی دارند که سیستمشان را در برابر ویروسها، هکرها و جاسوس افزارها محافظت می کند. این نرم افزار امنیتی همچنین باید محتوا، تصاویر و وب سایتهای خطرناک را فیلتر کند. این نرم افزار باید مرتب به روزرسانی شود چرا که هر روزه تهدیدات جدیدی متولد می شوند که به روزرسانی خودکار نرم افزارهای امنیتی بسیار می تواند در این زمینه موثر واقع شود.
5. از ابزارهای کنترلی و نظارتی والدین استفاده شود
تمامی نرم افزارهای امنیتی مهم و پرکاربرد، ابزارهای نظارتی و کنترلی ویژه والدین ارائه می دهند. برای یاد گرفتن نحوه کار با این ابزارها باید زمان گذاشت و از گزینه هایی که موضوعات و محتوای نامناسب را فیلتر و مسدود می کنند استفاده کرد.
برخی تولید کنندگان نرم افزارهای امنیتی علاوه بر قرار دادن ویژگی های نظارتی در این نرم افزارها، نرم افزار خاصی نیز ویژه نظارت والدین بر فعالیت های آنلاین فرزندان خود عرضه کرده اند. برای مثال شورای عالی اطلاع رسانی نیز نرم افزار فیلترینگ خانگی را عرضه کرده که به صورت رایگان از طریق پرتال این شورا قابل دسترسی است.
این نرم افزارها فرزندان خانواده را از دسترسی به محتوای نامناسب، خطرات شبکه های اجتماعی، افراد غریبه و سایر تهدیدات آنلاین بر حذر می دارند. البته این ابزارها دارای محدودیتهای خاص خود نیز هستند و بهتر است والدین خود، شخصا به نظارت بر کار فرزندانشان در اینترنت بپردازند.
6. افراد آنلاین، غریبه هستند
هر کسی که آنلاین می شود باید این نکته را به خاطر بسپارد که صرفنظر از اینکه دوستان آنلاین را چند دفعه به صورت آنلاین ملاقات کرده و صرف نظر از اینکه چه مدت با این افراد چت کرده و صرف نظر از اینکه چقدر آنها را می شناسد، افرادی که به صورت آنلاین ملاقات کرده افرادی غریبه هستند و دروغ گفتن در مورد هویت شخصی برای فرد آنلاین کاری بسیار ساده است. همچنین کودکان و نوجوانان باید بدانند که فردی که وانمود می کند هم سن آنهاست، می تواند 40 ساله باشد.
با وجودی که وب سایت های شبکه های اجتماعی می تواند راه ایده آلی برای ملاقات افراد جدید به صورت آنلاین باشد به خانواده ها توصیه می شود وارد این سایتها شده و پروفایل فرزندان خود را چک کنند تا اطمینان حاصل کنند که مکالمات نامناسبی رخ نداده باشد و تصاویر غیرقابل قبولی ارسال نشده باشد.
والدین باید مکالمات آنلاین فرزندان خود را بررسی کنند تا مطمئن شوند در معرض خطر افراد خطرناک قرار ندارند.
7. انتخاب کلمات عبور قوی
برای ایجاد کلمات عبور قوی که به راحتی کشف نشوند، باید کلمه عبور شما حداقل 8 کاراکتر داشته باشد و ترکیبی از حروف، ارقام و نشانه ها باشد. کلمات عبور باید در فواصل زمانی معین تغییر کنند تا احتمال سوء استفاده از یک کلمه عبور در طول زمان کاهش یابد. همچنین رعایت این نکته نیز الزامی است که کلمه عبور خود را با دیگران به اشتراک نگذارید.
8. چک کردن نرم افزار امنیتی سیستم
کاربران باید نرم افزار امنیتی خود را باز کرده و اطمینان حاصل کنند که سه ویژگی آنتی ویروس، ابزار ضدجاسوسی و فایروال را دارا است. این هسته های محافظتی باید با ابزار ضد هرزنامه و نرم افزار جستجوی امن نیز تقویت شوند.
ایده بسیار خوبی است که خانواده ها یک مجموعه امنیتی برروی کامپیوتر خانوادگی خود داشته باشند که شامل ابزارهای کنترلی والدین و ابزارهای جلوگیری از سرقت هویت نیز باشد.
9.با کودکان خود صحبت کنیم
والدین باید مراقب باشند که فرزندانشان با افراد هم سن و سال خود در اینترنت ارتباط برقرار نکنند. به همین علت به والدین توصیه می شود که برای فرزندان کوچک خود در مورد کامپیوتر، اینترنت و اهمیت حفظ امنیت در اینترنت توضیح داده و نحوه نفوذ هکرها به کامپیوتر آنها و از کار انداختن سیستم را برای آنها شرح دهند.
والدین باید برای فرزندان در مورد اهمیت عدم افشای اطلاعات شخصی در اینترنت کاملا توضیح دهند و بگویند که نباید در مورد محل زندگی یا مدرسه خود برای دیگران توضیح دهند.
از کودکانمان بخواهیم که فرمهای آنلاین را بدون حضور ما پر نکنند و برای جستجو، موتورهای جستجوی ویژه کودکان مانند Yahoo! Kids را به آنها معرفی کنیم. برای فرزندان بزرگتر نیز در مورد ویروسها، جاسوس افزارها و هکرها و نحوه کار آنها شرح داده و به آنها بگوییم که سرقت هویت چگونه اتفاق می افتد. برای آنها توضیح دهیم که هر اتفاقی بر روی کامپیوتر می افتد توسط شما قابل بررسی و ردیابی است. به آنها اطمینان دهیم که در صورت وقوع هر اتفاقی به آنها کمک خواهیم کرد و نحوه مسدود کردن کاربران مزاحم را به آنها یاد دهیم.
10. آگاهیمان را افزایش دهیم
هر چه بیشتر بدانیم از امنیت بیشتری برخوردار خواهیم بود. برای این منظور به اخبار امنیتی و به روز رسانی های امنیتی توجه کرده و مقالات ساده امنیتی را مطالعه کنیم.
نظرات شما عزیزان:
آمار
وب سایت:
